وقتی به چشمهای سخنران خیره میشویم، به تُن صدای او گوش میدهیم، آسیبپذیری، هوش و علاقهمندیاش را احساس میکنیم، در حالِ تمرین مهارت ناخودآگاهی هستیم که در طول صدها هزار سال در وجودمان نهادینه شده، مهارتهایی که میتوانند قدرت ببخشند، اقتدار بدهند و انگیزه بیافرینند.
سخنرانی، سفری است که سخنران و مخاطب، دوش به دوش هم و شانه به شانه با هم میپیمایند و سخنران، راهنمای این سفر است. امّا اگر شمای سخنران میخواهید شنونده، همراهتان شود، شاید نیاز باشد اشارهای ضمنی به مقصد هم بکنید و سپس اطمینان حاصل کنید که تکتک گامهایی که در طی این سفر میپیمایید، به شما در رسیدن به این مقصد کمک میکند. در استعارۀ سفر، درونمایه، مسیر سفر را به نوعی نشانهگذاری میکند و به فرد اطمینان میدهد که در طول مسیر جهشهای ناممکن رخ نخواهد داد و در پایان، سخنران و مخاطب با هم به مقصدی رضایتبخش خواهند رسید.
«کریس اندرسون» رئیس و برگزارکنندۀ اصلی «تِد» است. او پس از فارغالتحصیلی از دانشگاه آکسفورد به عنوان ژورنالیست، دوره دید و قبل از اینکه توجهش به «تد» (که او و سازمان غیرانتفاعیاش در سال 2001 مالک آن شدند) جلب شود، بیش از 100 مجله و وبسایت موفق منتشر کرد. شعار او در تِد «ایدههای شایستۀ گسترش» در سطح بینالمللی در حال رواج است. اندرسون در نیویورک سیتی زندگی میکند.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .