اختر فیزیک برای افراد بی قرار / تایسن / کیانی مقدم / مازیار

من، راهب بودایی معبد «کومیاجی» در محلۀ کامیاچوی شهر توکیوی ژاپن هستم. 2003 وارد معبد کومیاجی و راهبِ فرقۀ «جودوشینشو هانگوانجی» شدم. روزِ یک راهب با نظافت آغاز می‌شود. محوطه و باغ معبد را جارو می‌کنیم و سالن اصلی معبد را برق می‌اندازیم. این کار به دلیلِ کثیف بودن یا به‌هم‌ریختگی این مکان‌ها نیست. ما این کارها را برای زدودنِ ظلمت از قلب و دلمان می‌کنیم.

هنگام بازدید از معبد احساس می‌کنید سعادت در فضایی آرام موج می‌زند. باغ‌ها کاملاً مرتّب هستند و لکی در آن‌ها نمی‌بینید، حتّی یک برگ هم روی زمین نیفتاده است. در سالن اصلی معبد ناخودآگاه صاف و هوشیار می‌نشینید. این چیزها سبب آرامش ذهن می‌شود.

با رُفتن، غبارِ هوس‌های دنیوی را از خود می‌زداییم. با سابیدن و از بین بردن آلودگی، خوشتن را از تعلقات می‌رهانیم. زمانی که با دقّت صرف پاکسازی گوشه و کنار معبد می‌کنیم، برایمان سرشار از نشاط است. ما ساده زندگی می‌کنیم و زمان بسیاری را صرف تأمّل در خویشتن می‌کنیم و هر لحظه را با تمام وجود زندگی می‌کنیم. این سبک زندگی نباید مختص راهبان باشد، بلکه در دنیای شلوغِ امروز، همه باید این‌چنین زندگی کنیم.

زندگی فرصتی برای تمرین و آموزش و پرورش روزانه است و یکایک فعالیت‌های روزمره‌مان در شکل دادن به ما مؤثرند. اگر بی‌خیال کنیم، ذهنمان آلوده می‌شود، امّا اگر سعی کنیم باوجدان زندگی کنیم، ذهنمان دوباره آرام‌آرام پاک خواهد شد. قلبمان که پاک باشد، جهان برایمان روشن‌تر می‌شود. جهانمان که روشن باشد، می‌توانیم با دیگران مهربان‌تر باشیم.