هزاران سال پیش، تولتِکها در سرتاسر جنوب مکزیک به عنوان «مردان و زنان خِرَد» شناخته میشدند. انسانشناسان از تولتِکها بهعنوان یک قوم یا یک نژاد یاد میکنند، اما در واقع تولتِکها دانشمندان یا هنرمندانی بودند که جامعهای را تشکیل دادند تا به کشف و حفظ خرد معنوی و آیینهای کهن بپردازند. آنها بهعنوان استاد (ناوال) و شاگرد در «تئوتی هواکان»، شهر باستانی اهرام در خارج از مکزیکوسیتی که به «بشر خدا میشود» مشهور است، گرد هم آمدند. پس از گذشت سالهای طولانی، ناوالها مجبور به پنهان کردن خرد باستانی و نگهداری از آن در خفا شدند. فتح قاره توسط اروپاییها به همراه سوءاستفادۀ افراطی تعدادی از شاگردان، این ضرورت را ایجاب کرد که آن دانش را از کسانی دور نگه دارند که آمادگی استفادۀ عاقلانه از آن را نداشتند یا آنهایی که ممکن بود عمداً از آن خرد برای اهداف شخصی خود سوءاستفاده کنند.
خوشبختانه دانش پنهانِ تولتِک توسط دودمان ناوالها جمعآوری و نسل به نسل منتقل شد. گرچه همچنان در طول صدها سال در پردهای از اسرار پنهان ماند، پیشگویان کهن پیشگویی کردند که هرگاه بازگشت خرد به مردم ضروری باشد، این خرد بازخواهد گشت. حالا، «دون میگوئل روئیز» (ناوالی از تبار ایگل نایت) هدایت شده است تا آموزههای قدرتمند تولتِک را با ما درمیان بگذارد.
خرد تولتِک همچون تمام سنتهای کهن موجود در سراسر جهانِ مقدس از یکپارچگی ذاتی حقیقت برخاسته است. این مکتب گرچه یک مذهب نیست، به تمام استادان روحانی و معنوی که با علم خود انسانها را آموزش دادهاند، احترام میگذارد. در حالی که روح را دربرمیگیرد، به معنویت میپردازد و به درستی بهعنوان راهی برای زندگی معنوی و بهویژه در دسترس قرار دادن شادکامی و عشق تعریف شده است.
تولتک، هنرمند عشق است . هنرمند روح، کسی که هر لحظه، هر ثانیه، زیباترین هنر، هنر رؤیابینی را میآفریند.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .