نوشتن دربارۀ «آلبر کامو» در مقام فیلسوف کاری راحت نیست. آثار کامو پُر است از تلاش برای بیان مسائل و اندیشههای فلسفی، امّا ا ین تلاشها بعضاً ناروشن یا غیرمنطقی هستند. اگر کامو آموزش فلسفیِ رسمیِ بیشتری میداشت یا اگر به مسائل فلسفی اینهمه علاقهمند نبود،
فهم معانی فلسفی آثار او احتمالاً آسانتر میشد؛ امّا فعلاً در این وضع، فهم این معانی کار آسانی نیست و اکثر کتابها و مقالاتی که دربارۀ کامو نوشته شدهاند، دقّت فلسفی ندارند.
فصل اوّل این کتاب فشردهای است از زندگی و آثار کامو. فصل دوّم ریشههای دینی اندیشۀ فلسفی کامو را میکاو و تزِ لیسانی او، «متافیزیک مسیحی و فلسفۀ نوافلاطونی» را در کانون توجّه قرار میدهد. فصلهای 3 و 4 به تحلیل و نقد تریلوژیِ پوچی او میپردازند: «بیگانه، کالیگولا و اسطورۀ سیسوفوس». فصل 5 شکلگیری و تحوّل کاموی اخلاقپرداز را در «چند نامه به دوست آلمانی، طاعون، انسان طاغی و سقوط» بررسی میکند.
این کتاب اگرچه ممکن است برای کاموپژوهان جالب باشد، امّا در وهلۀ نخست برای خوانندگانی نوشته شده که میخواهند اهمیّت فلسفیِ آثار کامو را دریابند، امّا پشتوانۀ فلسفی زیادی ندارند یا تمامی آثار مهمّ کامو را نخواندهاند.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .