امنیت اطلاعات / ترکمانی / ارسطو

«هاینریش بل» نخستین نویسندۀ آلمانی است که پس از «توماس مان» (1929) جایزۀ ادبی نوبل را به دست آورد. برای «هاینریش بل» جنگ جهانی دوم که وی از سال 1939 تا 1945 به‌عنوان سربازی ساده، به‌ویژه در جبهۀ روسیه در آن شرکت داشت، تجربه‌ای بس مهم و شکل‌دهندۀ آثارش بود. او پس از پشت سرگذاشتن این سال‌ها به این اصل باورمند شد که چیزی بیهوده‌تر و فاجعه‌انگیزتر از جنگ نیست؛ بر اثر جنگ انسان، آدمیت خودرا از دست می‌دهد و با خود بیگانه می‌شود، خاصه آنکه مجبور به تحمّل سنگینیِ بار خرابی‌ها و نابسامانی‌های جنگ بر دوشِ خود باشد. «جنگ و عواقب آن» مایۀ اصلی آثار بل هستند و لاجرم بازگو کردن این حقایقِ تلخ، تعهّدی برای او پدید می‌آورند و همین تعهّد است که در او سبب‌سازِ دیدی انتقادی بر جامعۀ نوخاسته و مرفّه آلمان می‌شود.

«نان آن سال‌ها» روایتِ گذرانِ نویسنده در دوران جوانیِ خود است. شرح مشقّت سال‌های قحطی و وصفِ گرسنگی که «بل» با نفرت از آن سخن می‌گوید. خط داستان مربوط به روزی پایان‌ناپذیر در آلمانِ پس از جنگ است. «والتر فندریش» تعمیرکاری که از فرط گرسنگی ناچار به انجام هرکاری می‌شود. در انتهای روز با زنی آشنا شده که عشق و دوست داشتنش، او را بیشتر از هر نانی سیرمی‌کند. راوی داستان به‌گونه‌ای از نان می‌نویسد که گویی تمام جهان حولِ محور نان می‌چرخد. این کتاب در سال 1955 منتشر گشت و در سال 1962 نیز فیلمی با اقتباس از آن ساخته شد.