برخلاف نگرش حاکم بر روششناسی تحقیق که معتقد است روشهای کمّی و کیفی پژوهش صرفاً ابزاری در خدمت فرضیات برآمده از رویکردهای نظری هستند، کتاب حاضر نشان میدهد که روشهای تحقیق برخاسته از جهانبینیها و موقعیتهای زیست جهان ما هستند که درک و تفسیر ما را از جهان شکل میدهند. از اینرو، فنون پژوهش پیش از آنکه ابزار تحلیل دادههای اجتماعی به شمار روند، شیوههای مواجهۀ ما را با جهان به نمایش میگذارند. بدینسان، روششناسی از مجرای پرسش و پاسخ یا مراودۀ مستمر ما با جهانی که در آن زندگی میکنیم، رابطهای تنگاتنگ با «هستیشناسی» پیدا میکند.
کتاب حاضر روشهای تحقیق را شیوههایی برای نگریستن به جهان یا بودن در آن و مواجهه با مسائل پیشاروی انسان و معضلات فلسفی، اجتماعی، سیاسی و غیره میداند و بدینوسیله با تعریفهای طبیعتگرایانه و ذاتگرایانۀ مرسوم در روششناسی علوم انسانی مخالفت میورزد.
این کتاب با بررسی بستر شکلگیری برخی از مهمترین جریانهای نظری و عملی در علوم انسانی معاصر و برجسته کردن سویههای هستیشناختی و معرفتشناختی آنها، فهم متفاوتی از روش تحقیق و کاربرد معاصر آن به خواننده ارائه میدهد و میکوشد مواجهۀ او را با پدیدههای اجتماعی در افقی وسیعتر میسر سازد.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .