برخی والدین درست مثل نجّاری که تنۀ درخت را بُرش میزند و از آن چند صندلی میسازد، طبق نقشه برای تربیت فرزندانشان طرحی کامل و دقیق در ذهن دارند. آنها آیندۀ فرزندان را بهدقّت تصوّر میکنند و میکوشند آنها را طوری شکل دهند که به آن طرح ایدهآل تبدیل شوند.
در مقابل والدینی هستند که برای شکل دادن به فرزندان تلاشی نمیکنند. آنها به باغبانی میمانند که از کودک همچون گیاهان حسّاس باغچه مراقبت میکنند. فرزندان را در بستری امن و آزاد پرورش میدهند و اجازه میدهند تا هریک از آنها، موجودی مستقل و یگانه و خلاق شود. «آلیسون گوپنیک» استاد روانشناسی رشد و کودک در دانشگاه برکلی که خود هم مادر است و هم مادربزرگ، این دو الگوی والدین را در کنار هم گذاشته و بهما میآموزد که «باغبان باشیم» نه «نجّار».
او با بهکار بردن مثالهایی از زندگی خود، بچّهها و نوههایش و نیز نتایج تحقیقات گستردۀ خود و سایر پژوهشگران، نکات بسیار مهم و حیاتی را در مورد کارد مغز و مراحل یادگیری کودکان گوشزد میکند و از شیوۀ تربیت والدین آمریکایی، انتظارات آنها از فرزندانشان و خطاهای رایج رفتاری با کودکان میگوید.
خواندن این کتاب که تماماً مبتنی بر نتایج تحقیقات منتشرشدۀ علمی است، پنجرهای در زمینۀ تربیت کودکان بر روی مخاطب میگشاید و تصویر جدیدی از ارزش مهارتآموزی و بازی در کودکی به ما میدهد.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .